لاله خطایی

لاله خطایی پر غرور ترین لاله ها  تنها به کوه می روید وپستی دشت را نمی فهمد لاله ای که یاداور عاشقانی است که عشقشان را روی برگهایش یادگاری نوشته اند لاله را خدای عشق باید نامید لاله را باید دید و از این هم بهتر لاله خطایی خدای عاشقان 

درخت خاطرات

به یاد آن تک درخت زیبا: 

کی نویسد یادگاری بر درخت استواری 

                                               آن که داند این درخت از آسمان سرچشمه میگیرد 

یا که تر میگردد از چشمه رضوان    برگ سبز ارغوانش  

بشت لبخندش کنون نور سرخگون خدا می تابد هر لجظه  

تک درختی بشت کوه اسمان  

                                          از کنارچشمه جوشان عشق  

یاد میدارم تورا ای خاطرت یک خاطره بر ز زیبایی    در میان دشت بر محنت این روزگار 

                                                                   از : لاله خطایی

بهار امد

غرش ابران بهاری         ُبی محابا پرزهجوم خود خواسته            گویی اسمان کوس اناالحق  

می زند بر فرق زمین                         رسته گلهای رنگین بر تنگنای حجیم سنگها  می رسد  

اینک بهار شادمان دل نادیده ها        از وجود سبزه ها و کوهها باز می آیدجوابی از سکوت : 

                  گل بروید آسمان معنا شود       دل بسوزد دیده بی همتا شود   

                                                                                                   از: لاله خطایی