دغدغه های اشتیاق

صبوری می کند باران به یاد صبح دیدارت 

 کجایی ای امید جان تنهایی 

  کجایی چشم در راهت نمی دانی مگر مارا  

 گناهم چیست که دل رنجور می داری؟ 

                           چه امید است پایانم 

 هبوت از بوی دیدارت  

تو گویی عهد نا پیدا  

 تو گویی اشک پنهان است  

جه کردم حاصلم چیست این چنین در تنگ غربت گرفتارم  

شبم پایان امید است دلم پیدای خورشید است 

 فرود اورده گرز سنگینی زمان در صبر ایوبم  

من اینک جز رسیدن ها نمی دانم نمی جویم  

     تو را هر چند پیدایی نمی بینم نمی گویم  

                                 تو را چون چشم مشتاقم به یک لحظه به یک ان نور دیدارت 

نوشته:لاله خطایی   

                                               نظر فراموش نشود