اواز رهایی

دور از چهره شهر سالها مانده در این تاقچه خاک الود      

                                  فرصتی نیست که تکرار شود خاطره ها   

                 همه رفتند کسی نیست به جا   

                                                     شب فرو مانده به خواب   

                                                                          صبح را بی خبریست 

راحت از جان برود همه آن سوز گداز  

                   کی رها گشتن از این خاک غریب  

                                               کی رها بودن از این خواب مجاز  

                                             شعر از : لاله خطایی

باران

باران صدایت می کنم  

آرام در چشمم بریز      یک لحظه ارامم مکن     از اشکها پر کن دلم    یک لحظه آرمم