زبانه عشق

هر لحظه که می گذرد بیشتر در دلم جوانه می زنی 

 به سکوت می نشینم و نگاه می کنم  

  کاری از من ساخته نیست  

          داغ تو بیشتر از سردی من است 

              ای خوشا دل مردگی ،یاد باد میگساری مستی ،یاد باد ازادگی  

      سوختم بی مروت تمام ارکانم را تلسم کردی    

 چنین موم در دستانت  

     تو مرا دیوانه ای بساز و به افسارم بکش  

 من شکایتی از ای بی معنایی ندارم ،می پذیرم   

                              از آن تو بیا حتی خندیدن را از من بگیر  

                                                       چیست بالاتر از این رسم دلدادگی 

نوشته:لاله خطایی