پیدای پنهان
مرا پیدا نخواهی کرد
که چون امروز آتشی گشتم میان دود میشورم
من امروز از سرود افتاده ام میان داد بی دادم
حلاوت دیگر از جان نیست
خموش است جان گدازان نیست
به هر تدبیر می جویم که آزادش کند جان را
که چون میبینم این مقدار چنین تدبیر می جویم
من امروز از وجود افتاده ام با خاک یکسانم
در آغوش شب تاریک ز بیم صبح دیدارت میان باد پنهانم
مراپیدا نخواهی کرد خداحافظ به امید ندیدنها
شعر از : لاله خطایی
اواز رهایی
دور از چهره شهر سالها مانده در این تاقچه خاک الود
فرصتی نیست که تکرار شود خاطره ها
همه رفتند کسی نیست به جا
شب فرو مانده به خواب
صبح را بی خبریست
راحت از جان برود همه آن سوز گداز
کی رها گشتن از این خاک غریب
کی رها بودن از این خواب مجاز
شعر از : لاله خطایی
باران
باران صدایت می کنم
آرام در چشمم بریز یک لحظه ارامم مکن از اشکها پر کن دلم یک لحظه آرمم
ادامه مطلب ...لاله خطایی
لاله خطایی پر غرور ترین لاله ها تنها به کوه می روید وپستی دشت را نمی فهمد لاله ای که یاداور عاشقانی است که عشقشان را روی برگهایش یادگاری نوشته اند لاله را خدای عشق باید نامید لاله را باید دید و از این هم بهتر لاله خطایی خدای عاشقان
درخت خاطرات
به یاد آن تک درخت زیبا:
کی نویسد یادگاری بر درخت استواری
آن که داند این درخت از آسمان سرچشمه میگیرد
یا که تر میگردد از چشمه رضوان برگ سبز ارغوانش
بشت لبخندش کنون نور سرخگون خدا می تابد هر لجظه
تک درختی بشت کوه اسمان
از کنارچشمه جوشان عشق
یاد میدارم تورا ای خاطرت یک خاطره بر ز زیبایی در میان دشت بر محنت این روزگار
از : لاله خطایی